می خندی با تب لحنت رو ذهنم عشق می پاشی می پرسم کی به این خوبی چشاتو کرده نقاشی! درسته که واسه گفتن آدم گاهی میشه ناشی ولی مجنون شدم آره همونی که تو لیلاشی شدی دنیای این شاعر خانومی که شما باشی! ◾شاعر: سیامک عشقعلی
تویی نفس همین و بس
روزی برسه بیای بیمارستان اول منو ببوسی و بگی خانومم ازت ممنونم که نینیمون و به دنیا آوردی بعدم ثمره ی عشقمون و ببوسی
کاش یه ادکلنی بسازن بوی موهاتو بده
