پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دلنوشته🖤کربلا نرفتن سخت است ودلگیر،گاهی می گویم کاش جای آن ها یی بودم که رفته اند یا عازم اند .وقتی خاطراه هایشان رامی شنوم بغض گلویم رافشار می دهد ازاینکه نمی توانی چیزی بگویی چون تجربه نکرده ای .درد فراغ داری گویی دلت کربلاست خودت درایرانی .ولی کربلا نرفته می داند حال مارا.به راستی تانرفته ای نمی توانی درک کنی .ولی تصورشم هم زیباست.استرس رسیدن ،لحظه دیدار وتار شدن چشم هایت موقع دیدن دو ضریح مطهر تصورشم حتی اشک را درچشم آدم می اورد ....
