آن روزها
که دستِ راستم
با انتگرالِ سه‌گانه بیگانه بود
آن روزها که می‌توانست
بی‌پروا
طرحِ یک خانه را به کاغذ بیاورد
آن روزها که مداد آبی
آسمان را واقعاً آبی می‌کرد
آن روزها که بیست‌های پاورقی
حساب بانکی‌ِ روحم را پُر می‌کرد
آن روزها کجاست؟
کجاست مدادتراشم
تا بتراشم...
