متن سامیه بانو

ِ
دوستش دارم!
فقط در کنار اوست که میتوانم خودِ واقعی ام باشم..
میان عشق های آبکی و آغوش های
بی در و پیکر این زمانه، تنها کسیست که آغوشش
برای من بوی امنیت و آرامش میدهد..
حضورش دلگرمی هر روزه ی من شده
شاید مانند دیگران رمانتیک بازی بلد...

ِ
دوست داشتنت مثل نسیمه خنکه شبایه آخرِ مرداد ماهه،
همون وقتایی که تو تاریکی شب لب پنجره نشستی و
باد لای موهای پریشونت به رقص در میاد و
آرامش تمومه وجودتو نوازش میکنه ...
دوست داشتنت مثل اولین بارونه پاییزی میمونه که چیکه
چیکه برگای زرد و نارنجیه درختارو...