متن سخن اموزنده

بزرگترین گوهر ذاتی انسان شعور داشتن


است


انسان با داشتن شعور و فهم کامل انسان می شود

شعور نباشد باسواد بی شعور هستیم

از ،زندگی اموختم انان ک وجدانشان خواب

است راحت خواب به چشمانشان می اید..

وجدان کسی اگر بیدار باشد خواب ندارد.


هر چه درکمان در زندگی بیشتر باشد دردمان بیشتر است..


این مطلب یکی از اصل های مهم زندگی

درد آن است ک بخندی ب دردهایت

خنده ب لب همگانیست
هنر آن است دل را بی درد بخندانی



نویسنده:پناهی درین کبود

سردش بود،سلول بدنم را چوب کردم
با گرمای نگاهش آتش شدم..
در حال سوختن بودم ،

دیدم…
باز هم دیدم..
ذره ذره پودر شدم.،
باز دیدم..
آتشی شعله ور تر از من او را گرم می کرد

...
تمام وجودم خاکستر شد...

..
سوختم ،خاکستر شدم..

او در تمنای اتش...

از مداد نوشتن در دل دفتر را بیاموزیم..

نه لای هر کتاب بودن را ..



این متن خودش یکی از اصل های زندگی



المیراپناهی درین کبود

همه گفتن اسم یک گل نام ببر..
گفتم داداشم..
گفتن داداش پسره خار داره..
گفتم با این ک خار داره ولی گل ..
این گل چیدنش شجاعت می خواد..
فراوانند گل های ب خار کنار علف های هرز..

فراموش نکنیم گل با خارش قشنک..

گل بی خار و همه میچینن.....

انسان مغرور بی دانش همچون درختیست

خشک از آب شده و هیچ بار میوه ای را ثمر نداده ولی همچون سیخ ایستاده بدون هیچ برگ سبزی در گمانش کمر صاف شده اش او را غرور است

درخت پر میوه به قدری بارش سنگین است سر به زیر انداخته نمیتواند صاف...

ذات آدمی اوج انسانیت است .

دگر هر کسی در لباس آدمی انسان نیست ……….

سخن اموزنده از انسان بودن

نویسنده :سرکارخانم المیراپناهی درین کبود.