انسان مغرور بی دانش همچون درختیست
خشک از آب شده و هیچ بار میوه ای را ثمر نداده ولی همچون سیخ ایستاده بدون هیچ برگ سبزی در گمانش کمر صاف شده اش او را غرور است
درخت پر میوه به قدری بارش سنگین است سر به زیر انداخته نمیتواند صاف بایستد فروتنی و تواضع مهربانیش از طرز ایستادنش نشان است که دانش خرد بسیار است .
سخن اموزنده
نویسنده:المیرا پناهی درین کبود دانش اندوخته ی علم روانشناسی
ZibaMatn.IR