متن سرنگون

اگر فرمانروای ستمگری است که میخواهید از تخت سرنگونش کنید،بنگرید مبادا تختش در اعماق وجودتان باشد که ویران میکنید.زیرا چگونه ستمگری میتواند بر آزادگان سرافراز حکم براند ،مگر با نافرمانی بنا شده در آزادیشان و سرافکندگی در کنه ی سرافرازیشان؟

فقط تبر نیست که به درخت آسیب می‌زند.
آب که پای درخت نریزی، می‌خشکد.
از درون می‌پوسد و خالی می‌شود.
آن‌وقت به کوچک‌ترین بادِ خزانی فرو می‌ریزد.
عاشقانه‌ها همیشه که با زخم جفا و خیانت سرنگون نمی‌شوند، بیشترشان آب نمی‌خورند.
همان دوستت دارم‌های هر روزه، همان نگاه‌ها و ملاحت‌ها، همان‌ها...