فقط تبر نیست که به درخت آسیب می‌زند.
آب که پای درخت نریزی، می‌خشکد.
از درون می‌پوسد و خالی می‌شود.
آن‌وقت به کوچک‌ترین بادِ خزانی فرو می‌ریزد.
عاشقانه‌ها همیشه که با زخم جفا و خیانت سرنگون نمی‌شوند، بیشترشان آب نمی‌خورند.
همان دوستت دارم‌های هر روزه، همان نگاه‌ها و ملاحت‌ها، همان‌ها...