متن عاشقانه ها

هر تارِ مویِ او،
طنابِ دارِ یک قلبِ گردن کلفت
هولوکاستِ جدیدی در پیش...
«آرمان پرناک»

موجِ زُلفَت ،
کشتی چشمان من را دل بِبُرد،

ترسم از روزی ،که پهلو گیرد او،

در ساحلِ لبهای تو .....................

حسن سهرابی

بی تکیه گاهِ شعرِ تو، دنیا ستون نداشت
غرقِ سکوت بود جهان ،چند و چون نداشت

آیینه بود وصبحِ بهاری پریده رنگ
رگ های کوچه باغِ گل سرخ ،خون نداشت

از چشم های اَبر، فقط زخم می چکید
پشتِ سر مسافر، باران شگون نداشت

فرهاد بود و تیشه ی زنگار...

سیاهیم هنوز

عابر و رهگذری مانده به راهیم هنوز
مانده در مرحله ای گاه به گاهیم هنوز

اختران را به شب تیره خود باخته ایم
محو در پرتو افتاده به چاهیم هنوز

خبر از مشرق پاینده خورشید رسید
ما در این دایره بیگانه ماهیم هنوز

رفته از خاطره ها بود...

مختصرم کن

تا مضحکه شهر نگشتم خبرم کن
آشفته از این زهر نگشتم اثرم کن

تا کنج قفس خو نکند در تن و جانم
رویای پریدن به سر بال و پرم کن

ای هرچه تماشای تو سرخط تمنا
از گرد و غبار گذرت تاج سرم کن

دیریست هواخواه توام ای...

خورشید مجسم

پلکی بزن ای آینه ی صبح دمادم
ای مظهر سرزندگی عالم و آدم

لبخند تو جانمایه بالندگی ماست
چشمان تو با گردش هر ثانیه مرهم

از قامت رعنای تو قد قامت هستی
رخساره زیبای تو خورشید مجسم

ای فصل پر از برکت باران طراوت
سرشاخه لبریز شکوفایی و...

✨✨✨
فصل بهار آمد و رنگ بهار نیست ...

اردی جهنم است زمانیکه یار نیست


متن : وحدت حضرت زاده

عشق
چون گُلی میان آتشست
قطره
قطره
عرق هایش حرمت دارد.

(آرمان پرناک)

عاشقانه هایت را در سبدی بگدار
عاشقانه هایت مهم ترین بخش زندگی ات است
به راحتی در اختیار کسی قرار نده
ثروتمندترین لحظه ها ...
لحظه هایی ست که عاشقانه هایت را تقسیم میکنی
عاشقانه هایت را در سبدی بگذار
تا هر از راه رسیده ای ...
دست درازی نکند...

من آسمانِ پر از ابر های دلگیرم
اگر تو دلخوری از من،من از خودم سیرم

هر بار نگاهت کردم؛خواستم بنوازمت تو را
اما امان که من،دست بسته در دست غم گیرم

تو دلخور می شوی از منِ دست و دل بسته اما
من هنوز هم حاضرم بهر توی دردانه بمیرم...

مه من،جام بلور دل من
بخدا تاب ندارد که ببیند اشک و هر دم غم من

اندکی کمتر برنجان این من دلداده را
جان گیسویت قسم نشکن بلور دل من

جام قلبم گر شکستد در جفای تن تو
بخدا آواره می گردی شراب جام من

دستانت بر پیکرم
همچون آتش بر تن بی جان
کاغذ است
گر می گیرم و می سوزم ...

ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ
ﺑﻌﻀﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺭ ﺯﺩﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﯿﺸﻦ ...
ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺑﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﯽ
ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﯾﻪ ﻓﺼﻠﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺷﺪﻥ ...
ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ ﻣﯿﺸﻦ ...
ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻫﻢ ﺩﻟﺖ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺮﻓﺖ
ﺩﻝ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ...
ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﻔﻬﻤﯽ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺳﺸﻮﻥ ﺩﺍﺭﯼ ......

اگر زنی را دوست داری...
کمی بِترس...
زنی که وسطِ عاشقانه هایش...
یکباره باتو غریبه می شود...
همیشه دل به دیگری نداده...
می خواهدببیند...
حالا که نیست...
آیا تو برای ازدست دادنش...
می ترسی یا نه !

وﻗﺘﯽ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﻋﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﻣﺎﺩﺭ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﻋﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﻣﺎﺩﺭ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﺳﺖ

ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎ ﻋﯿﺪ ﻣﯿﺸﻮﺩ

فقط تبر نیست که به درخت آسیب می‌زند.
آب که پای درخت نریزی، می‌خشکد.
از درون می‌پوسد و خالی می‌شود.
آن‌وقت به کوچک‌ترین بادِ خزانی فرو می‌ریزد.
عاشقانه‌ها همیشه که با زخم جفا و خیانت سرنگون نمی‌شوند، بیشترشان آب نمی‌خورند.
همان دوستت دارم‌های هر روزه، همان نگاه‌ها و ملاحت‌ها، همان‌ها...