متن شاملو

چه بی تابانه می خواهمت
ای دوری ات آزمون تلخ زنده به گوری
چه بی تابانه تو را طلب می کنم

چشمانت راز آتش است
و آغوشت اندک جایی برای زیستن
و اندک جایی برای مردن

پیشانیت آیینه ی بلندی است،
تابناک و بلند ...
و پیکرت حضورت بهشتی است
که گریز از جهنم را توجیه می کند
دریایی که مرا غرق می کند
تا از همه گناهان و دروغ شسته...

تنها منم

که زنده مانده ام در هوای تو

تنها منم
که زنده مانده ام
در هوای تو
بی آنکه بپیچد
نفس هایت در نفس هایم

مرهم زخم های کهنه ام
کنج لبان توست
بوسه نمیخواهم
چیزی بگو

تو بخواه
من برمی خیزم تا با تو ابدیتی بسازم

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست دارم
در فراسوی مرزهای تنم تو را دوست دارم
در فراسوی عشق تو را دوست دارم
و در فراسوی پیکرهایمان

تو کجایی ؟
در گستره ی بی مرز این جهان
تو کجایی ؟
من در دوردست ترین جای جهان ایستاده ام
کنار تو
من ایستاده ام برای تو
تو کجایی ؟

معنی
با تو بودن برای من
به سلطنت رسیدن است
چه قدر در کنار تو مغرورم

در خاموشی نشسته ام
خسته ام
سرگردانم
در هم شکسته ام
من دل بسته ام

خسته شکسته و دلبسته
من هستم من هستم من هستم
از این فریاد تا آن فریاد سکوتی نشسته
لب بسته در دره های سکوت سرگردانم
من می دانم من می دانم من می دانم
در خاموشی نشسته ام
خسته ام
در هم شکسته ام
من دل بسته ام

من درین بستر بی خوابی راز
نقش رویایی رخسار تو می جویم باز

مرا در آغوش می فشاری
و من احساس می کنم که رها می شوم
و عشق مرگ رهایی بخش مرا
از تمام تلخی ها می آکند

دلهای ما که بهم نزدیک باشد،
دیگر چه فرقی می کند که کجای این جهان باشیم;
دور باش اما نزدیک...
من از نزدیک بودنهای دور می ترسم...

چشمانت راز آتش است

و آغوشت
اندک جایی برای زیستن
و اندک جایی برای مردن

با همه چشم تو را می جویم
با همه شوق تو را می خوانم
زیر لب باز تو را می خوانم
آهسته به نام
من درین بستر بی خوابی راز
نقش رویایی رخسار تو می جویم باز

تو کیستی که
در خیالم من اینگونه به اعتماد نام خود را با تو می گویم
به کنارت می نشینم
و بر زانوی تو اینچنین آرام به خواب می روم

تو را دوست دارم
خاموش منشین
آه هر چه باشد
پیش آنکه در اشک غرق شوم
چیزی بگوی

با منی با خود نیستم
و بی تو خود را در نمی یابم
مرا با خودت آشنا کن بیگانه ی من
مرا با خودت یکی کن

به جستجوی تو به درگاه کوه ها می گریم
به جستجوی تو در معبر بادها می گریم
به انتظار تصویر تو
این دفتر خالی
تا چند
تا چند
ورق خواهد خورد

بالاخره خواهد آمد آن شبهایی که تا صبح در کنار تو بیدار بمانم

سرت را روی سینه ­ام بگذارم

و به تو بگویم که در کنارت چقدر خوشبخت هستم

برای زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد، قلبی که دوست ‌اش بدارند
قلبی که هدیه کند، قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید، قلبی که جواب بگوید

دستت را به من بده
قلبت را به من بده
نامت را به من بگو
حرفت را به من بگو
مرا فریاد کن
صدای من با صدای تو آشناست
من ریشه های تو را دریافته ام

من چنان آینه وار
در نظرگاه تو ایستاده ام

که چو رفتى زِ بَرم
چیزى از ماحصل عشق تو

برجاى نماند
در خیال و نظرم

غیر حزنى در دل
غیر نامى به زبان