متن راز

گفتمش رحمی کن او، خندید و رفت
گفت دل، رازِ مگو... خندید و رفت
مویه کردم، مو به مو؛ خندید و رفت
لحظه لحظه؛ کو به کو، خندید و رفت
حسّ من، می‌گفت: «او»... خندید و رفت
چشمِ من، در جستجو... خندید و رفت

یک زن دو چهره داره،
یکی برای جهان
و یکی برای خلوت خودش

مثل قاصدک ،
که در گیر باد است
مثل بادباکی که در هوا معلق مانده
یا.....
مثل یک راز که در گوش دیوار است
هجرت از چشمان
تو کوچ می کند

روبروی گلدان شمعدانی درد دل گفتم و بغضم ترکید
از آن روز، اشکهای شمعدانی ،مسئول آب دادن گل شمعدانی شده اند.

‍
هیچوقت حرکت بعدیتو به مردم نگو

از چے میترسے؟ وقتے از سخت ترین شبهاے زندگیت بدون اینڪہ بہ ڪسے چیزے بگے گذشتی…
s...♡

میدونے چرا آدم تنهاست؟
نہ ڪہ ڪسے رو نداشتہ باشہ،چون تو زندگے دردهایے هست ڪہ بہ هیچ ڪس هیچ ڪس هیچ ڪس نمیتونے بگے

*یواشکی های یک زن...*

S...♡

دنیا، پُر از شگفتی ها و رازهاست. فکر می کنیم که آدم های نزدیکمان را می شناسیم، امّا زمان با خودش چیزهایی می آورد که می فهمیم کمتر از آنچه فکر می کرده ایم، می دانیم؛ یعنی تقریباً هیچ. همیشه بخش بزرگ تر حقیقت، در سایه قرار دارد. حتی اگر...

کسی با سکوت آشنا نیست.
آدم ها تا از کارهایشان فارغ می شوند، تا از جمع هایشان جدا می شوند، مُجدانه خود را به کاری می گمارند.
کتاب ورق می زنند، فیلم می بینند، شراب می خورند،پشت هم سیگار می کشند، قمار می کنند، چه می دانم
از این جور...

بسیار سخن بود نگفتیم و گذشتیم
مُردیم و برفتیم و به لب راز نیامد!

ای گل زرد، ای رازِ ناگشوده
در قلب ما، تو گلی تابنده

وقتی نسیم نیمه شب
از باغ سیب برمی گردد
راز از کنار زلف تو آغاز می شود

خیال چشمای توچشمم میکنه خیس هیچ جای دنیامث چشم تودیدنی نیس فقط خدامیدونه همش به فکرتوام دلم میخوادهر لحظه به چشمت سفرکنم دلم میخوادکه حین سفربه چشمای توبهم نگاه کنی وبگم بهت رازمو رازی که غیرخداهیچ کسی نمیدونه عاشقتم وعشقت منوکرده دیوونه

هیچگاه ندانستم چه رازیست بین دل و دستم

از دستم رفت به هرچه دل بستم

ارس آرامی

هرکس باید در زندگی اش یک رفیق ، همدم ، هم سنگر و همراز داشته باشد.
کسی که همیشه مثل دستهای خدا به موقع به فریادت برسد.
کسی که امن باشد.
کسی که با وجودش کنارت گرد اضطراب و دلشورهایت را بتکاند.
کسی که وسط بغض هایت جوانه لبخند بکارد....

از چه بیزاری؟
تو خدارا داری!
او نیازهایت را بس!
رازهایت را بس!
اوست تنها کس؛
که می داند؛
و می خواند؛
ناگفته از طرز نگاهت:
رازهای مگوی دلت را؛
تکیه بر او بکن!

زهرا حکیمی بافقی
کتاب صدای پای احساس💥

تو نباشی با کسی رازی ندارم
برای شعر گفتن آغازی ندارم

شبیه تک درخت بید مجنون
حصاری بسته ام سازی ندارم

حرف ها در دلِ من هست و زبانم خاموش
این سکوت است که باعث شده یک راز شوی

علتِ هر تپشِ قلبِ منی اما حیف
قسمت این است که از دور وَراَنداز شوی

ارس آرامی

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان

که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

که شنیده است نهانی که در آید در چشم

یا که دیده است پدیدی که نیاید به زبان؟

یک جهان راز درآمیخته داری به نگاه

در دو چشم تو فرو خفته مگر...

به دوست گرچه عزیزست راز دل مگشای

که دوست نیز بگوید به دوستان عزیز

هر کسی تصوّر یا خاطره ای دارد که آن را چون رازی با خود حمل می کند؛ رازی که آن را در شب باز می کند، مثل تکه ای شیرینی پنهان شده. اگر از میان آن بگذری، درون درّه ای از رؤیاها غرق می شوی.

- همسر گمشده
- آلیسون...

اشکهایت را...
به دریا بسپار,
ماهیان
رازت را فاش نخواهند کرد

یاد گرفتم که هرگز، راز درونم را
به چشم هایم نگویم؛
آخر آن ها همه چیز را
فاش می کنند، همه چیز را...

غزاله غفارزاده

راز مرا از چشمهایم می توان فهمید
این گریه های ناگهان از ترس رسوایی است