متن مفهومی

نه کویر باران دارد،


نه خاورمیانه آرامش


آریا ابراهیمی

از ازل تا به الَست/
هرچه بود و هرچه هست/
جز حقیقت نَبُود/
آنچه بر دلها نشست...

میرزا آرش خزاعی

نیاز به توجه؛
بالا بردن سطحِ نیاز به توجه و شناخته شدن(شهرت)، یکی از اصلی ترین ابزارهای مهندسیِ افکار برای عموم است...

عشق، هویدا شدنِ بزرگترین فقدان است...


میرزا ( آرش خزاعی )

عبرت؛
فقط انسانی که عبرت می گیرد، از لحاظ
عقلی و روحی رشد می کند. چه عبرت
از رفتار و اعمال خودش و چه عبرت گرفتن از دیگری. ..
* فاعتبروا یا اولی الابصار *

آرش خزاعی (میرزا)

عِبرت

تنها انسانی که عبرت می گیرد، از لحاظ
عقلی و روحی رشد می کند
چه عبرت از رفتار و اعمال خودش و چه
عبرت گرفتن از دیگری ...
*فاعتبروا یا اولی الابصار*

آرش خزاعی (میرزا)

خلوتی دورتر از آنچه که هست
لحظه ای مانده به تحویلِ وصال

قدرِ این لحظه نَداند ساعت...
آرزویم این است بنشینم به تماشای مَحال

بر گل مَنشیند ملخی یا مگسی
گل به زنبور دهد شهد بسی...
شهد چو زنبور خورَد سازد عسل
وز نبوغش صد شِفا گیرند اطبا فی المثل

اگر روزی نشانی مرا خواستی
از آسمان بپرس...
کدام مسافر است
که تمام جاده ها را سیاه پوش کرده؟!

من صدایی هستم که تنها به گوش تو آشناست..

آریا ابراهیمی

زیبایی یک چیز فیزیکی نیست
زیبایی احساسی است که در درون دارید و در چشمان شما منعکس می شود

ریچارد فاینمن :

ترجیح می دهم پرسش هایی داشته باشم که نتوانم به آنها پاسخ بدهم تا پاسخ هایی که نتوانم در موردشان پرسشگری کنم.

آیا

آنقدر دوستش داری

که بگذاری فراموشت کند؟


آریا ابراهیمی

عمریست پای درس زندگی نشسته ایم
تا یادمان دهند زندگی همیشه نیست

(آرمان پرناک)

فراموش کردنی ها را باید فراموش کرد.

مثل یک فانوس از، زندگی خاموش
کرد.

اسمارحمانی

از فالگیر شهر خبرت را بگیرم
یا از همان کافه ای که می رفتیم
نمی دانم ، از شال گردن مورد علاقه ات
و از ماه تولدت
حتی از ماه شب
فکرکنم ابرها بدانند
شاید هم،از بستنی نسکافه ای که دوست داشتی
سراغت را از کجا بگیرم؟!
من بی تو...

اے واے بر تو اگر گُل عشق در گِل وجودت بروید و تو آن را بچینے!

بهار بود
گل به شوق اون می رویید

آریا ابراهیمی

در عصر رسانه که کوه ها به هم رسیدند

ما نارساناترین عنصر طبیعت بودیم
ارس آرامی

می اندیشم
پس تنهام


آریا ابراهیمی

آه
گریه ی روح است ...

حال من
حال خاکی ست
که افتاده به پای ماهی

وطن جایی ست
که روح در تبعید نباشد

تا زنده هستیم . . .
قدر بدانیم
مرده را . . .
فاتحه ای کافیست .

رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)