صبا را دیدم و گفتم صبا دستم به دامانت بگو از من به دلدارم تو را من دوست می دارم ولی افسوس و صد افسوس زابر تیره برقی جست که قاصد را میان ره بسوزانید... کنون وامانده از هر جا دگر با خود کنم نجوا یکی را دوست می دارم...