متن شهید خدمت

پر از گریه شد سینه ها از غمت
پر از بغض شد کشور از ماتمت

تو رفتی دل گلعذاران گرفت
دل آسمان قلب ایران گرفت


تو رفتی وباران تمامی نداشت
و داغت غمی سخت برجا گذاشت

دل سنگ دنیا به سوگت نشست
دل آینه وار رهبر شکست

تو رفتی خوارج...

آن خادم مهربان عنایت می کرد
از مردم غمدیده حمایت میکرد

ای کاش نمی گذاشت ما را تنها
ای کاش همیشه بود و خدمت میکرد

اعظم کلیابی بانوی کاشانی

آفت به جان ریشه های خاک افتاد
وقتی صنوبر قامتی چون تاک افتاد

افتاده اما خم نگشته قامت باغ
هرگز نگردد اقتدارش کم از این داغ


اعظم کلیابی بانوی کاشانی

خدمت کردی به خلق ماجور شدی
با رفتنت ای مرد چه مشهور شدی

در راه رضای خالقت کوشیدی
با لطفِ خدا شهید جمهور شدی

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

خادم بود و به ما عنایت می کرد
از مردم غمدیده حمایت می کرد

ای کاش نمی گذاشت ما را تنها
ای کاش همیشه بود و خدمت می کرد

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی