ﺑﺎﺭﺍﻥ ! ﺑﺎﺭﺍﻥ! ﺑﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺗﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﻏﺒﺎﺭ ﺩﺭﺩ ﺁﻟﻮﺩ ﺩﯾﺮﯼ ﺳﺖ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﻣﺮﮒ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ !
أصرخینی بنکهة توت شَفَتَیْکِ البری! مرا فریاد کن با طعم تمشک وحشی ِ لبهایت..
و بیابان زیر سایه ی درخت و سار کوچکی غنوده بر رویای آسمان