متن صدایش

بر زبان روزی به سهو بُرد نامم را و من در این فکر

که دریغا کاش می شد صدایش را به آغوش کشید

ارس آرامی

من پیش از این
بارها به قتل رسیده ام...
پشت گوشی تلفن...
در آغوشش... برای جزء جزء وجودش جان میدادم
اما
کشنده ترین سلاح گرم
صدایش بود...