کاش طفلت را سوی نامردان نمیبردی حسین با سه شعبه حرمله ترسم که سیرابش کند باز گردانش به خیمه مادرش دلواپس است شاید امشب لحظه ی بر دامنش خوابش کند بانوی کاشانی اعظم کلیابی
ای طفل شیرخواره لای لای علی اصغر حلق تو پاره پاره لای لای علی اصغر بر حالَت ای ستاره گِریَد دو چشم مهتاب تیر سه شعبه آمد آخر شدی تو سیراب