دیگران بیرونِ مرا میبینند و چه بسا به تصوّری که از من دارند، غبطه میخورند. اما درون من. درون مرا هیچ کس نمیتواند ببیند؛ حتی نزدیکترین کسان من. تازه، چه میتوانند بکنند؟ در نهایت احساس همدردی!›