آن روزها رفت خاطره اش ، بر ذهن ما نشست سرد و سفید و برف همه جا را گرفته بود آن شب سکوت سرد فرسنگ ها راه بود فاصله ها بود و فاصله ها کسی خبر نداشت از سختی راه ما بودیم و ما بودیم و بس تنهایی و بیدار...
انسان به عبث برای خود خدایانی می سازد تا از طریق نیایش و تملق، چیزی را از آنها بگیرد که تنها با قدرت اراده ی خود می تواند به دست آورد.
