متن رعنا ابراهیمی فرد

من قوی‌تر از آنم که در خیال‌ها بگنجد
هر سقوط، پرواز دیگری در دلم می زاید
زخم‌هایم نه درد، که گل‌های وحشیِ خاطرات نبردند.
هیچ بادِ تندی نمی‌تواند فانوس روحم را خاموش کند.
من ادامه‌ام…
حتی در انتهای تمام راه‌ها

گاهی روزها آن‌قدر شبیه هم می‌گذرند که انگار در یک چرخه بی‌پایان گیر کرده‌ای. ساعت‌ها، کارها و حتی حرف‌ها تکراری می‌شوند و خستگی مثل سایه دنبال آدم می‌آید. گاهی حس می‌کنی هیچ پیشرفتی نیست و فقط داری روزها را علامت می‌زنی. اما حتی در دل این روزمرگی‌ها، جرقه‌های کوچکی هست...

زندگی پر از روزها و لحظه هایی هس که همیشه توی قلبمون میمونن؛ مثل یه مجموعه از خاطره هایی که یادآوری شون همیشه دلت را گرم می کنه. خاطره های خوب، اون لحظه های قشنگی هستن که مثل نور توی روزای تاریک به دلت امید میدن🍃
یاد اون روزا که...

شب یلدا؛ بلندترین شب سال.
شب قصه های قدیمی که از دل آتش می آیند و در همهمه ی کلمات و خنده ها گم می شوند.
خانه ها پر از گرمای چای و صدای یادگاری قصه های مادربزرگ است؛
و دل ها پر از یاد و امید.

فال حافظ در...

دست از فکر کردن به اینکه زندگی ات چگونه باید باشد بردار، جایی که الان هستی را در آغوش بگیر
و قدر آن چه را که داری بدان

رعنا ابراهیمی فرد

جای خالیِ بعضی ها درد می کند
مثل پدر
مثل مادر ...

مگر چه خواسته بودم از دنیا
شانه های پدرم را
که تا ابد بهش تکیه کنم

رعنا ابراهیمی فرد

جهانی زیر نگاه هایم منتظر است
زیر چشم هایم ...
که وسعت دنیایی گمشده
به خود گرفته است
جهانی در نگاهم گم شده است
جهانی سردرگم
جهانی سرد

رعنا ابراهیمی فرد

می گویم برو
اما تو بمان!
بمان و پر کن تمام جاهای خالی
که تو را کم دارد

رعنا ابراهیمی فرد

همان لحظه که آینه را دیدی
درختی کاشتم
درخت بزرگ شد
سایه ها بلند
شالیزارها کوتاه،در آغوش سبزه ها
چشمان پر مِهرت را
میان گلهای جوان پنهان کردم
ترسیدم!
ترسیدم از ورای نابودی ها
کسی بی صدا تو را بدزد
و من دستهایم زیر درختی که کاشتم
گِل آلوده بماند...

برای همه ی شما عشقی واقعی آرزو میکنم
که خیالتون از بودنش راحت باشه
بدونین وقتی نیستین دلش کنار دلتون زانو زده
بدونین هیچ نگاهی نمیتونه اونو ازتون بگیره
و هیچ حرفی،هیچ قربون صدقه ای قدرت اینو نداشته باشه که ازتون دورش کنه
هیچ زیبایی، شما رو از چشش نندازه...

کاش میشد غم هایت را
با دست هایم بشورم
دور کنم خزان را
از خانه ای که هستی
و بدوزم به نگاه هایت شادی را
تثبیت کنم
خنده هایی بی پایان!
بخوانم به گوش هایت
از خوشبختی های زمان
و تو همچنان گم شوی
گم شوی میان عطر و شمیم...

تویی تنها پروردگارم، تنهایم نگذار
با تمام تقصیر و ضعف هایم با تمام ندانم کاری هایم با تمام شکست ها،کج روی هایم،راه من راه توست
پروردگارا تو همانی که به دردهای پنهان شده در گوشه قلبم طراوت می دهی مرا با دردهای جدایی امتحان نکن، به قلب شکسته و خسته...

همه چی به وقتش قشنگه! توجه کردن، عشق ورزیدن باهم بودن،کنار هم بودن، همه چی طی زمان به مرور تغییر می کنه
حتی عشق ها، دوست داشتن های بی مثال! چه عاشقانه های داغ و سوزانی دیدیم که به مرور سرد شدن، زمان هیچوقت ساکت نمیمونه! همیشه حرفی داره برای...

زندگی ...
نیاز به ذوق و شوق داره
ذوق و شوق هم نیاز به هیچ قانونی نداره

رعنا ابراهیمی فرد

تو مثل روز روشنی
همان قدر روشن که ماه
همان قدر پر نور که خورشید
و همان قدر ، زیبا ...

رعنا ابراهیمی فرد

عشق معنایش را از دست داد
دوست داشتن
مهربانی ...
وفا ، خوبی
رنگش را باخت
نگرانِ بچه های این دوره و زمانه ام
روزی اگر بخواهند از عشق بگویند
نقاشی اش را چه رنگی خواهند کشید

رعنا ابراهیمی فرد

وسط سرو صدا و آشفتگی
میان خاطرات تلخ زندگی
یک نور با من است
یک نور همیشگی....

رعنا ابراهیمی فرد

از وقتی برام موسیقی شدی
دیگه هیچ آهنگی برام عزیز نشد

رعنا ابراهیمی فرد

سعی کن آغازش را به یاد بیاری
روزهایی که قلبت اسیر نگاه هاش شده بود
روزهایی که با هم بودن تنها آرزوت بود و لحظه شماری میکردی که هر آن اون رو ببینی، لبخندش رو با جان و دل بچسبونی وسط سینه ات و از خوشحالی بچرخونی
آغازش را به...

وقتی شکست می خوری
سه کلمه هس که معجزه میکنه!
این نیز بگذرد

رعنا ابراهیمی فرد

وقتی کسی بهت گفت:
دوسِت دارم
زیاد جدی نگیر!
دوست داشتن ، با عمل ثابت میشه نه با گفتن

رعنا ابراهیمی فرد

دوست داشتم از ماه بیایم، از فرسنگها راه دور
از کهکشان های راه شیری، از عمق ستاره های طلایی چشمک زن
از بند بندِ ابرهای منهدم آسمانی
از ارتفاع سبز ...،
از خدایی دور
که در آسمانی پر ستاره و خورشید ما را نگاه میکند

رعنا ابراهیمی فرد

همه ی دستها دستی می خواهند که روزی گرم و محکم بگیرتشان، دستی پر از هوایت را دارم های بی انتها
همه ی چشم ها چشمی می خواهند که به معنای تو بی نظیری نگاهش کند
همه ی لبها لبی می خواهند،که با گفتن دوستت دارم تسکینی باشد برای روزهایی...

همیشه بعد از سالها به اشتباهمان پی می بریم
سالها بعد از جوانی،سالها بعد از عمر رفته!
یک تصمیم گیری درست و به موقع می توانست
ما را از سال هایی پر از عذاب باز دارد
اما نتوانستیم...
همیشه از تنهایی به یک پناهگاه ناامن پناه بردیم
و آخرمان شد...