متن رعنا ابراهیمی فرد

من بدترین اتقاق ممکن را ...
در راه راهِ پیچک های سردرگم زندگی دیدم
فریاد در یک شب ...
مفهوم خود را از دست داد
سکوت در کالبدی پیچیده
در اعماق قلبم یک شبه خفت
من بدترین اتفاق ممکن را ...
با دستهای جوانی ام کاشتم
و مفهوم ، در یک روز به وقت اذان ظهر
به اندازه صفر درجه ی خود رسید

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

و اما آذر ...
پر شانس ترین ...
خوش بین و مثبت اندیش ترین
ماه فصل پائیز
با قدم هایی آهسته و طولانی تر از مهر و آبان
روی پله های خوش آمد گویی زمستان قدم می زند
آذر دانه های انار را از شنبه تا جمعه
از صبح تا شب ...
در دامن آخرین ماه فصل جمع می کند
تا آهسته و پیوسته آخرین شب پائیز را
یادآوری جشنی باشد
برای دلهایی که حضوری گرم ...
در دل مشترک پائیز و زمستان را دوست دارند

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

تمام غصه های دنیا رو
میشه با یه جمله تحمل کرد
خدایا می دانم که می بینی

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

هر چند یکبار کودک درون خود را رها کنیم
بفرستیم به پیاده روی در جنگلی که خانه ای روی درخت ساخته اند
مثل خانواده دکتر ارنست
بچه بودم چقدر دوست داشتم منم خانه ای روی درخت داشته باشم
بروم داخلش کتاب بخوانم و از زاویه های مختلف گوشه و کنار جنگل را دید بزنم
یادم می آید روزی که دانش آموز ابتدایی بودم و امتحان تاریخ داشتم
رفتم کل کتاب را روی درخت توتی که در حیاط داشتیم نشستم و درسها را ازبر کردم درخت چند شاخه بود و وسطش جای مناسبی برای نشستن داشت ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

حس خوشحالی ...
در لحظه های کوتاه زندگی موج میزند
خوشحالم از اینکه کنارم نشسته ای
خوشحالم از اینکه چای را در کنار هم می نوشیم
خوشحالم که هم صحبت هستیم
خوشحالم از اینکه
چشم هامان در یک افق خورشید را می بیند
خوشحالم از اینکه ...
در یک پیاده رو مسیر را باهم قدم می زنیم
خوشحالم از اینکه ...
هنوز لبخند روی لبانمان جان می گیرد
زندگی پر از حس هایی ست که بی تفاوت از کنارشان رد می شویم

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

خودم را باور دارم
در مسیری که می روم قاطع هستم
شاخ و برگها ، خارها ...
مسیرهای دوگانه نمی تواند مرا منصرف کند
تسلیم نمی شوم تا به اهدافم برسم
من اعتماد بنفس لازم را دارم و این زیبایی مرا دو چندان می کند
من باور دارم در برابر سختی ها کم نخواهم آورد
شبهای زیادی بی خواب خواهم ماند
اما تحمل خواهم کرد
شبهای زیادی گریه خواهم کرد اما باز صبر خواهم کرد
تصمیمم را گرفته ام
من قاطع هستم ...
و این باور ، این تحمل ، این تصمیم
وجود مرا بیشتر از ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

ای بودنت همه شوق ...
بپیچ بر من
بپیچ بر قامت صدساله غم
که دگر ...
انتظار بی معنی ست ...

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

مادر بودن سخت است
اما من نفس میکشم
تا کم نیاوردم ...
در نوازش موهای زیبای فرزندانم
تا کم نیاورم ...
در بین هیاهوی دروغ و وحشتناک زندگی
مادر بودن سخت است
اما من نمی ترسم از روبرو شدن
با هیاهوی شلوغ شهر
وقتی دستهای کودکانه و ناز کودکم را میبوسم

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

من یک زنم ...
با همه ی احساسم
یک مادر ...
یک همسر ...
یک هم درد ...
یک خواهر ...
یک دختر ...
یک فریاد ، یک سکوت
یک شعر زیبا ...
در بند بند زندگی ها ...
اما مرا در خانه های تاریک
زن بیکاری می دانند که شبانه روز شاغلم

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

بگذار فریاد بزند
زنی که لابلای زندگی
سالیان سال خود را ...
با گیسوان بافته اش خفه کرده است
بگذار طغیان کند
بگذار داد بکشد
دردی را که در گلو اسیرش کرده است
عشق فریاد می آورد
زنی که عاشق باشد فریاد خواهد کشید
خوشحال نباش از سکوت ممتد زنی خسته
زنی که در سکوت خود را غرق کرده باشد
سالها پیش دور از تو...
چندین بار خودکشی کرده است

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

زندگی ...
در گذر ثانیه هاست
زندگی ...
رمز مبهم دقیقه هاست
شور شب ...
شور خنده هاست
شورِقدم زدن کنارِ ساحلِ دل است
زندگی ...
محو شدن در افق خاطره هاست
زندگی را دریاب

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

گاهی فقط شنیدن نترس من هستم
همه چیز را درست می کند
همه دلهره ها ....
همه شکستها همه ویرانی ها را ...
به یک شبه به خواب شیرینی تبدیل می کند
گاهی فقط یک کلمه ،یک امید کوچک
کافیست تا شب را آرام بخوابی
هرچند کسی که وعده داده بود به وعده اش وفا نکند
گاه همان خیال شیرین، همان دروغ بزرگ یا کوچک
همان روزنه ی فریب
زندگی ات را دوباره میسازد
انگار ...
هر از گاهی نیاز داریم فریب بخوریم
پشت دروغ ها پنهان شویم و
خودمان را دوباره پیدا کنیم
گ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

هنوز آدم سابق هستی !؟
سالها تو را عوض نکرده است
بدی های دیگران تو را تغییر نداده است
هنوز سالمی ؟
از بره های درونت چه خبر
هنوز گرگ نشده اند!؟
آن مهربانی ها ...
خوبی های بی حد و اندازه ات
هنوز پابرجاست؟
با چشم در چشم افتادن دیگران
هنوز هم لبخند میزنی؟
من شنیده ام ...
من دیده ام ...
آدم ها عوض می شوند
گرگهایی که روزی بره بودند
و خورده می شدند
امروز خودشان بره می خورند
ما خودمان هستیم که خیلی وقت ها آدم ها را عوض میکنیم
و زمان که...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

قرار بود امسال پاییز زیبا باشد
برگها شاد بخوانند
رنگ ها خودشان را تثبیت کنند
قرار بود دلگیری ها نباشد
غم و غصه ها تمام شود
قرار بود امسال پاییز زیبا باشد

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
Fatima

ادامه متن

در پشت ابرها ...
یک چهره ی غمگین ، پنهان است
در پشت ابرها ...
حرف های مشکوک ، به دنبال بهانه اند
و حرف های تطهیر نگرانند
کرکس های چندش آور آزادانه در آسمان پرواز می کنند
پاکی چه غریب است
پاکی با تمام وسعت اش ...
در میان حرف های مشکوک ، غریب است
چه سخت است مقابله با مهملات
چه سخت است ...
آرام ماندن در پشت ابرهای ضخیم
و بستن دریچه ی مخترع حرف های کذب

در پشت ابرها ...
قصه ی ساده ی بودن در خواب اند
درخشش ستاره های کوچک مهربانی
درخش...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

وقتی چشمانمان..
کنج اتاق خلوتی را می گزیند
می دانیم زمستان رسیده است
و عمر ما در رکود باتلاقی مسدود است
وقتی سوار الاکلنگ چوبی می شویم
و باد از سر ما می گذرد
لحظه ای طعم شیرین خوشبختی را می چشیم
احساس دوران کودکی
احساس باهم بودن
و احساس اینکه پدر
هنوز هم در حیاط بزرگمان
کنار بازیهای ما ایستاده است
ما چهار تایی ...
به هوا پرواز می کنیم
ما چهار تایی به هوا پرواز می کنیم
و آسمان امید ماست
بیا به اتاق چادری من
و ببین که چه کیفی دارد!...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

شیشه های شفاف سرد یخی
از بلور های تنگ آسمان
همچنان می بارد و می بارد
و دخترانی که عاشق برف اند
زیر چراغ می ایستند
تا روزی ...
دانه های متشخص برف را
در میان اوهام برفی اشان
در میان خیال های شیرین سپید هجا کنند
و تکرار کنند
زیستن را ...
خندیدن را ...
و نگاه کردن را
آه ...
برف ، برف ، برف
به تو نگاه می کنم
به تو که جواهر نشان روزی هستی
که از خوشبختی مطلقی می آیی
و می روی ...
تا واژه ی ساده خوشبختی را
تکرار کنان ، تکرار کنی
و دیو...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

در سکوت خالی شب
در سکوتی که پنجره مات و مبهوت
به بیداری ثانیه ها می اندیشد
کسی منتظر است !
کسی خسته تر از صدا
خسته تر از انتظار
خسته تر از طبیعت است
در این شبی که همه در آرامش اند
خواب از سر شخصی پریده است !
درختانی که دلتنگ اند
اما ، استوار ...
برگهایشان پشت پنجره ایستاده اند
شاید ...
در انتظار مهمانی قلبی هستند
همه حق دارند
همه حق خوب زیستن دارند
و کار هر شب جیرجیرک هاست
که جیر می کشند
کسی چه می داند
شاید شعر خوشبختی اشان را ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

برگ درختان غمگین است
برگ درختان، غمگین است
صدا...
صدا، خشمگین است
و هیاهوی یک - فریادِ دیرینه
در میان وزش های تند باد
در میان انسانهای نامشخص
و حرفهای دروغ، طغیان می کند
پرده ی حریر پنجره را باد زده است
و کسی پر رویانه
در میان صحبتهای هزار رنگ
در میان حیاطی بزرگ
که شاهد حرفهای سی ساله است
قدم می زند
و همسایگانی که ساکت اند
که منتظرند...
برگ درختان غمگین است
و چهره هایی که مضطرب اند
و آنهایی که
به مرگ، مهمانی خواهند داد
و گلدان...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

پر گشایم در باد
هر کجا باشد ، باشد
پرواز خواهم کرد
تند برخواهم خاست
و خواهم رفت
به کوی سبز سپیدار رویایی!
به ابدیت مطلق یک وجدان
به شهرهای محکمه دار سنگ فرش
که صحبت چلچله را
از میان شیشه های سرد مکدر
که روزی فریاد خواهند کشید
با صداقت آواز قناری
هم آغوش خواهند کرد

چهار چشمی ست
که هیچگاه...
مرا رها نخواهد کرد
و هیچگاه...
صحبت پنهان چلچله را
برا آنکه روزی...
روزی هنگام طلوع خورشید
به گوشِ خسته و متکبر و بی طاقتم رساند
به دست ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

من با زمین...
من با آسمان، حرفی ندارم
ماه و چراغها
در یک خطوط پیوسته هستند
و جاده ها مکعب های متحرک را
به حرکت تشویق می کنند
صدا..
از عمق درد
ازعمق یک مسیر ولخرج
به گوش می رسد
و کسی که جان ما را مفت
از آسمان خریده است
وقتی...
پایان مرگ مجنون را دیدم
قلب من از - آه - گره خورد
و به دلم برات شد
که فردا...
روز بدی خواهد بود!
کاش آن شب
ماه مرموز مرا می کشت
کاش
هیچگاه...
فردا را نمی دیدم
و کاش هرگز، از خواب بیدار نمی شدم
حرف من ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

وقتی نگاه پر سکوتم را ...
بر قاب خالی خاطره های قدیمی می اندازم
نمی دانم...
از جان این دنیا چه می خواهم
وقتی ترنم سبز بادهای وحشی بودن را
مژه های به خواب رفته ام را
از میان واژه های خیالی و توهم بار
از میان چهار چوب منظبط یک قانون
به انتظار یک روز آفتابی می خوانم
می گویم :
انتظار بیهوده است و بودن یک سراب

و واژه های حقیقی هستی
در خطوط مورب هوا
در پشت چشم های شفاف مکدر
که زیستن را می طلبند معلق است
آیا جان پر وهم و شور دنیا
که یک...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

ماه در یک شب به زمین می رسد
و دنیا همیشه ...
در یک وضع عادی نمی چرخد
زمان مسدود است
و خواب از چشمانمان پریده است
ماه در یک شب به زمین می رسد
و ما می دانیم ...
که چقدر راه را بی میل آمده ایم
هیچ کس ...
در این دنیای واهی...
انصاف را رعایت نمی کند
و تمام آن زنانی که کسانی را تحمل می کنند
که با دیدن شاخه های سرخ همسایه
عهد و پیمان خود را...
در سوراخ جیب هایشان پنهان می کنند
چرا عشق های واقعی
جای خود را...
به عشق های دروغین داده است
...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

خیره در نقطه ای پر ابهام
خیره در کشاله یک شمع
خیره در اندوه وحشتناک زمان

انگار همه شب نگاه ها ...
در پس پرده ی یک راز مات و مبهوت است
نگاهی پر از سکوت ...
پر از زجه ...
پر از مرگ تکراری چشمی مصلوب

و نقطه ای که پر از ابهام
پر از واژگونی ها و همهمه هاست
مسیر نامشخص کدامین تخیل را
تا شاخ و برگ های بهت زده
تا آن سوی افکار تازیانه وار می تازد

و روزهای تکراری که یکی پس از دیگری
برای اثبات مرگ نگاه از پی هم می گذرد
هیچ کس به مرگ کسی...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

در مسیری که درآن...
رستن های ابدی متوقف شده است!
در خانه ای که انتظار...
بامش را فرا گرفته است
تنهایی ام...
به زیر درخت انار مهمان است

مرا بکشید...
ای حقیقت های بی انصاف
مرا بکشید...
قلب من، از سنگینی یک جدایی
از سختی یک مرگ می سوزد

مهربانم...
چشم هایم به جانب راهی ست
که هرگز...
قدم به آنجا نخواهی گذاشت

قلبم...
همیشه برای تو خواهد تپید
تو ای پر فروغ...
پر معنا...
بینهایت خوب...
تو آنقدر بزرگ و مهربان بودی
...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

قلب دنیا زخمی ست
قلب کره ی خاکی می لرزد
و قلب زمین ...
در تپش اضطراب می غلطد
و دنیایی که پر از سکوت سه بعدی ست
حقیقت با کدامین عقربه های ساعت
خود را آویخته است که پیدا نیست
هر دو نالان اند
زمین از لگد مال شدن
و آسمان از درد دوری
گاهی قلبی...
گرفتار نگاه های پاک درختان می شود
وآنگاه ناگفته ها طغیان می کند
سکوت رازی دارد!
که هیچگاه نمی خندد
و گاهی . . .
گاهی که نه !
\ حقیقت همیشه تلخ است\

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

نگران هستم
چیزی مرا ربوده است ...
در این جاده های دور
که نگاه ها به سوی تکاپوی گندم زار است
من کسی را گم کرده ام
آسمان آبی ست
و کوه ها خود را از خجالت پنهان می کنند

من جایی را سراغ دارم
که جنازه ها را در آنجا دفن می کنند
و خورشید بی احساسی را می شناسم
که چشمان جسد سرد متحرک را می آزارد

من در یک شب ...
از میان مردگان کفن پوش برخواهم خاست
و در یک شب ...
از میان مردگان تاریکی
که پیوسته مرا سلام می دهند
پیامی خواهم گرفت

من همه ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

شب طنین افکنده است
شب طنین افکنده است
و صدای زوزه ی سگان ولگردی
که امشب برای اولین بار
در خانه ی همسایه مهمان اند
مادر...
از همه حساس تر است
و می گوید ...
حرف گل سرخ را باد نمی فهمد

شب دارد می گرید
تنها ...
درختان زبان مرا می فهمند
گلها...
و پرندگان ...
و تمام چراغ های همیشه بیدار شهر

دلم تنگ شبی ست
که پدر ما را می خواند
که پدر ، خاطره های دور را
برایمان می گفت
که پدر ما را دوست می داشت

صدای جاری شدن آب
صدای شفاف ماه من...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

رد پایم مانده است ...
رد پایم ...
کنار سم یک اسب خیالی
روی شفافیت بلورین برف
روی ذرات خاک ...
مثال یک خاطره ی فراموش شده ی قدیمی
مانده است...
من میان قدم هایم
قدم زنان ...
تا خانه ای گمنام می رفتم
من ...
به کلمه ی ساده ی خوشبختی می نگرم
امشب ...
شب از نور...
شفافیت متورم شده است
و قدم های کوچک کفشی...
که تا دیروز پای مادرم بود

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

غوغا غروب را
در میان نگاههای خسته ی من
خواهد کاشت
کار من . . .
رسیدن ، به نقطه ای مشوش است
آسمان ، ابر تیره به خود خواهد دید
و شب . . .
چلچراغ های بی معنی
اشک را معنا خواهند کرد
گریستن ، معمایی ساده است
و چه زیباست . . .
لحظه ی سکوت
لحظه ی عشق ورزیدن
لحظه گریستن ، برای تمام خاطره ها
و لحظه بودن . . .
در آن نقطه ای که هستی
زیباست بودن...
در آن لحظه ای که باید بود
و زیباست عشق...
در آن لحظه ای که باید ورزید

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

خانه تنهاست!
بسان دختری که تنهایی اش
تا ابدیت جاری ست
باران چند روزی ست باریده است
و ستاره ها...
از دید زمان پنهان مانده اند
خیابان منتظر است
و نگاهی که لابلای خورشید
ثانیه ها را می شمارد
زندگی همچون آبی روان جاری ست
حرف ها...
در پشت نگاه ها بی شمار است
و دوست دارد چیزی نگوید
کاش...
کسی زمان را با هم آشتی می داد
و طغیان...
ما را به گرد فراموشی می سپرد
باد طغیان می کند
و قلمی که از نوشتن شکسته است
و تقدیری که بلاتکلیف مانده...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

من از غرابت تنهایی می آیم
از جایی می آیم
که انسانهایش بوی ساده زیستن را ندارند
من از میان سکوت و توهم می آیم
از میان...
خم کوچه هایی که هنوز از آنها عبور نکرده ایم

از میان صدها هیاهوی فریب
که هنوز ...
در پس پرده های مشکوک حرف پنهان مانده اند
و جرات بیرون آمدن از رقم های افراط را ندارند
از میان انسانهای خوش برخوردی که -
در پس نگاه های عارفانه خود
حرفهای کذب هوسرانی را می پرورانند

من و تو دانستیم ...
من و تو غوغای ترنم تردید را
ا...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

به خاطرم بسپارید
که هوا بی خورشید مانده است
به خاطرم بسپارید
که کسی، در پشت پنجرۀ تاریک من
خورشیدی نخواهد زایید
دست از سر من بردارید!
دست از سر من بردارید!
رنگ نور...
رنگ زرد...
رنگ آفتاب را
به دستانم بسپارید
تا خورشید را..
سرزمین اشباح شده از - نور - دعوت کنم
و بگویم: خوش آمدی...
خوش آمدی

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

تصویر ها چه مظلومانه مرا می نگرند
هوا تاریک است و زیستن دشوار
یک درد ناهنگام...
یک درد ناپیدا...
یک درد پنهان...
انصاف نیست...
جوانه ها، در سرزمین سیمانی بخوابند
آنها معصوم اند
معصومانه، پناهشان دهیم
تا شب را، احساس نکنند
تا نداند...
در امتداد شب
شبی بی پایان نشسته است

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

تخیل لحظه های روشنایی
درختان پاییز را - توهم بار - کرده است
لحظه های امیدوار با ناامید
گلاویز خواهند شد
و زنبورها برای پادشاهی کندوی خود
جنگ خواهند کرد
ای مظلوم همیشگی
احساسها را نکشید
بگذارید
در باد آزادانه هوا بخورند

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

من امتداد خواهم داد
من تا فاصله ی بین بودن و زیستن
امتداد خواهم داد
من آبستن حرفم...
دوست دارم در - غار حرا - نماز بخوانم
آب، از سر ما گذشته است
بگذارید حرف های خشن
بی پروا، در میان هوا موج زند
من قلبم را داده ام
من قلبم را
به شکست های - وحشتناک باد - داده ام
هوا تاریک است
و ادراک حباب های تهی سخت
و عمق درناکی عمیق آن پرنده سخت
فریاد خواهم زد
فریاد...
مرگ و نیستی صدای یک فریادند
که می گویند: باد آبستن است
مهتاب...!
چگونه در دل ...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

از دیار واژگونی ها خواهم پرسید
از چه نالانی !؟
از کدامین رنگ ها...
از کدامین واژه ها...
از کدامین، نفرت بارترین نفرین ها
نفرین بر،
زباله های انسان نما
نفرین بر،
آشغال ها...
بیهودگی ها...
در میان نقاب دو رویها
جایی که آبگینه ها خرد شده اند
زیستن ...
خوابیدن...
دیدن آسان نیست
خدا ما را زده است!
لاش خور های در کمین نشسته
کرکس های خبیث
عقاب های هیجانی شده وحشت
هوا را تاریک کرده اند

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

انشایی از:
دوست داشتن...
علاقه ...
عشق...
آن گنجشک ها
که به خاطر عشق، شاهین گشتند
مردند...
حقیقت، واژگون شده است
و خاک مثال عشق آنها را
از میان دریچه ی کوچک بلور
بر باد سپرده است.
قلب های منقلب
قلبهای شیرین و فرهاد
لیلی و مجنون...
قلب هایی که رگ های بی خیالی را
واژگون ساخته بودند
در گذشته مانده است

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

توهای خالی اطرافیان
درختان پاییز را
توهم بار کرده اند
و من، برای خودم
که صدای پرندگان را می فهمم
اما نمی خواهم جواب دهم، ناراحت هستم
ای کاش...
منسجم ترین
صبح ها، باز می گشت
تا پرندگان
در میان تاریکی شب، جان نمی دادند
پرنده در کنارم، جان می دهد
آن پرنده که
پیراهن زرد سرما را برتن دارد
آن پرنده که
اشکهای یخ زده را
بر دیار غمزده ها مهمان دارد

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

خنده های تلخ...
خنده های مصلوب...
خنده های بازمانده از قافله
و کسی که توان گریه ندارد
هزار بار می خندد
حکایت خیلی ها
حکایت همان، خنده است
خنده های ناتمام شکست
خنده های -
بهت زده ی غریب
خنده های نا ملموس ابهام

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

ای مظلوم همیشگی
جلوی آینه - آنقدر زیبا - بودم
که پرندگان
برای من - تَن تَن - می خواندند
ودلهایی که
برایم می تپید ند
نقش عاشق پیشه های مظلوم را
چه کسی بازی خواهد کرد
فهم، مشکل است
و شب تنها...
و جیرجیرکهایی که
سازهای شب را در اختیار دارند
دیوانه وار، شب روی می کنند
زیستن...
جاذبه ی مثلث برمودا...
و راه رفتن...
آن کششهای قطب جنوب و قطب شمال
و باز راه رفتن...
فهم مشکل است و هوا تاریک

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

هیچ چیز مرا راضی نخواهد ساخت
و تردید چه کنم ها
بر فراز خانه های تخیل شادمانه می رقصند
می دانم...
تنها، آرزوی یک خیال خوش
ساعتهای منزوی را
به - انتهای شب - امتداد خواهد داد
من باران غمگین روزگار را
در پسِ پرده های به ظاهر آرام
دوست بازی خواهم کرد
ای وای سایه ها...
ای وای ترنم تنهایی...
ای وای...
سکوت هفت گانه ی هفت چنار
فهم سایه ها، آسان نیست
من کجا مانده ام!
زمان و مکان کجا؟

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

ای مظلوم همیشگی
احساسها، شوالیه هایی هستند
در میان گرد باد حوادث
احساسهایی که...
خواهان، التیام پلی هستند
از شبی به شبی دیگر
قلبها ... !
آن قلبها که تکیده ی -
شکستهای باقی مانده از عشق اند
آنها، شب تابهای پنهان را
از میان تاریکی شب، خواهند دزدید
و چراغ دار
برای احساس گمشده ی خود
اشک خواهند ریخت
شاید، کسی نمی داند
که صبح نزدیک است

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

باید \چشمها را شست \
تا انتهای حقیقتی پاک
مقطع زمانی که
همه در یک مسیر
آن را، طی نمی کنند
عده ای در گذشته و عده ای در آینده
بازی شطرنج می کنند.
نا امیدیها...
طبیعت را، بارور خواهند ساخت
باد آبستن است
باد آبستن است
ادراک شیشه ها، متفاوت
و تضاد
از پشت بلورها - متبلور - شده است
ارابه می گذرد
تا جولان دادن، خماریهای حقیقت
تا سقفهای خزان زده ی تخیل را
از سکوت آب و آینه برهاند

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

دست بردن بر یک زخم کهنه ...
دل ظریفم را، چنگ می زند
به خاطرم می آورد
که زخمها، چه دیر کهنه می شوند
و درد تنهایی را
می نوازند تا - انتهای انزوا

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

و اینک سکوت...
تفکری بر،
بالاتر از رنگ - سیاه - رنگی نیست
و تطهیری بر،
تاریکی وحشت زای حیات
و صدای اذان
که آغاز شب را، اخطار می دهد
و سکوتی پر معنا برای آسمان

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

به خاطرم بسپارید
تاهیچ گاه رنگ سبز را
از جیب های تنهایی ام، بیرون نگذارم
به خاطرم بسپارید
تا هیچگاه...
لبخندی را که بر مرگ، می زنم
نثار چشمانِ مظلوم دیگری
نگردانم

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

مهتاب را برای آشتی
به سراغ من بیاورید
تا تاج روشنایی را، در دل شب
به زلفان صاف و بی صدای من بیاویزد
پرسم از دیار نگرانیها
اندازه ی غم ها
چند سانتی متر است
و قد آرزوها چند...؟
می دانم...
درگیریهای طوفان
فراتر از، سانتی مترهای حقیقت است

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

آیا می شود به سالهایی که گذشت
گفت : برگرد
آیاخنده های شیرین گذشته ...
زیر بادام های تلخ دوباره تکرار خواهد شد
بعید می دانم ...
در غفلت ما ...
حتی نهال کوچک خانه نیز بی خبر بزرگ شد

رعنا ابراهیمی فرد...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

ما در غفلت به سر می بریم
انارهای شیرین را در خواب می بینیم
و در روز ...
با آنها بازی چشم بسته می کنیم

سر ما آنقدر ...
به پیچک های سر راهمان گرم می شود
که نمی دانیم ...
فصل از کدامین خانه فرود می آید
به کدامین خانه می پیوندد

چشم های ما بینا نیست
شعر اناران گفتنی ست
انارهایی که قلب های کوچک را
در خود نهفته اند
هدیه دادن به عشق را پیشه ی خود ساخته اند
انارهایی که در حیات خلوت امان
به انتظار چیده شدن نشسته اند

چه کسی شما را به ق...

متن رعنا ابراهیمی فرد

ارسال شده توسط
اشعار معاصر

ادامه متن

ادامه

متن

زیبا متن : مرجع متن های زیبا

جملات رعنا ابراهیمی فرد

جمله رعنا ابراهیمی فرد

متن زیبا

جملات زیبا

بیو برای تلگرام

بیو اینستاگرام

تکست

متن

جستجو

متن رعنا ابراهیمی فرد

زیبا متن : مرجع متن های زیبا

جملات رعنا ابراهیمی فرد

جمله رعنا ابراهیمی فرد

متن زیبا

جملات زیبا

بیو برای تلگرام

بیو اینستاگرام

تکست