شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
ای گلِ من!غروبِ چشمانت؛بهارِ قلبم را خشکاند. شقایقهای احساسم در غمِ نبودنتبر دل خود داغ زدند.و کبوتران امیدبالهایشان را، چیدندو در عزای توبا پرواز وداع گفتند!!...