آه... این«آه» که از سینه برمیآید، آه اولین زینب است در فراق مادر ... باید صبور باشی دختر آب وآینه دختر آسمان ،،، دختر آفتاب،،، دختر بوتراب ،،، حادثه ها در راهند . باید تحمل کنی . خواهی دید... آسمان را روی دوش ماه... ماه را در محاق خون... خورشید...
در غم فراق مادر گریستم باران به احترام اشک هایم زانو زد…. چه غمی دارد فراق مادر باران را به زانو در آورد…..🌘 نویسنده و ،روانشناس:سرکارخانم المیراپناهی درین کبود
