دلِ شب
سنگینتر از خوابِ بیرویاست
و من،
در پناهِ مهتابی که دهان گشوده،
به آسمانِ سیاه مینگرم
که جا نمیشود در دلِ روشنِ من.
الهی،
غم از من بگریزد،
نه با گریه،
که با لبخندِ دلِ عاشق.
الهی،
شب برود،
بیآنکه ردّی بگذارد
بر پنجرههای بستهی خیال.
الهی،
لبخند،...