متن محمدصالح علاء

محبوب من
در آن هنگام که گل هاى
سرخ در دشت ها
مى رویند و باغ ها لبریز طراوتند
و باد با زلف شما به پچ پچ است
در آن مساحت اسیرى عشق
شما را دوست دارم ...

️️️

محبوب من..
شما را در خواب دیدم
سرو قد، صنوبر قامت و ماه طلعت.
نزدیک تر شدم، ماه شده بودید...



️️️

محبوب من! ️
عدالت یعنی هرچیزی،
هرکسی، سرجای خودش باشد.
عدل این است که
شما در دل ما باشید.

محبوبم! صبح ها️
شما طعم چای چین اول دشت های لاهیجان اید، یک قندان قند که حبه حبه کامم را شیرین می کند.

‏محبوب من!
شما نباشید،
همه‌ی بغض‌های جهان
در گلوی من است...