شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
بیا برویم به صد و پنجاه سال قبل...به خانه های حوض دار، به اتاق های تو در تو...من، پاییز که شد انار دان کنم برایت با گلاب و شکر!شب ها درز پنجره ها را با ملافه بگیری که سرما توی تنمان نرود.بنشینیم دور کرسی، از حجره بگویی برایم و کسب و کارت. لبخند بزنم و سیب پوست کنم بعد از شامت بخوری که خستگی در کنی،دراز کشیده باشی، لا به لای حرف هایت سکوت بشود، دنبال چشم هایت بدود نگاهم، بفهمم که خوابی و لحاف را روی تنت صاف و صوف کنم...بیا برویم به ...
