متن مهدیه صالحی

بگذارید آدم ها
هرچقد دلشان میخواهند
بچگی کنند...
آنقدر آن چشم هایتان را چپ نکنید
و به زور به آن ها بفهمانید
که بزرگ شده اید
بگذارید
توی خیابان بلند بلند بخندند،
وسط خیابان آبنبات چوبی دست بگیرند،
اصلا دلشان میخواهد
یک کمد عروسک داشته باشند!
شما مسئول یاد آوری...

با بعضی ها حال آدم یک جوری میشود؛ یک جورِخوب! از آن خوب هایی که شبیه خوردن آب یخ وسط گرمای تابستان است، یا شاید هم شبیه خوردن گوجه سبز با نمک است که به تلخی هم نمی زند، شبیه قدم زدن در زیر باران! می دانی آدم خیالش یک...

هر روز با
تو
قدم میزنم
پارک می روم
حتی یادم هست گفتی:
دوستت دارم
اما نمی دانم
چرا صبحانه را با
من
نمیمانی
از خواب که بیدار می شوم ،
نیستی...: