متن ناپلئون

تو هوای تو که باشم ،صاحب کل زمینم
من همه دنیامو دادم، زیر چتر تو بشینم
شوق تسلیم تو بودن، لحظه لحظه تو تنم بود
بهترین تصویر عمرم ،عکس زانو زدنم بود
عکس زانو زدنم بود ...
تو یه طوفان من جزیره ،من ناپلئون تو دزیره
جز تو کی میتونست...

تراژدی این است که ما زیادی جوانیم. سرعت گندیدنمان کافی نیست. برای همین است که آدمهای بزرگ نداریم. برای بوجود آمدن مردان تاریخی، قرن ها سابقه گندیدگی لازمست؛ برای بارور شدن مردان بزرگ، کود تاریخ لازم است؛ گل های عجیب و غریبی که بوجود می آورد، مثل گاندی، ناپلئون. اینها...

دنیا پر از تباهی است
نه به خاطر وجود آدمهای بد
بلکه به خاطر سکوت آدم های خوب

‍‌