متن تراژدی

سرمای اتش

گفت مگر اتش هم سرما دارد و خندید.
با لبخند محوی همراهیش کردم و گفتم:بله چرا که نه.
اینبار بلند تر خندید و دیوانه ای را نثارم کرد،بعد هم راهش را کشید و رفت.
رفت...
رفت و اجازه نداد به او بگوییم که وقتی اتش جدایی پیوند پدر...

هرکسی که از راه رسید
بخشی از ما را قربانی کرد
قربانی گناهانش،
و ما هم همیشه در جهل باقی ماندیم.

چگونه می توان کسی را ترساند که
شکمش فریاد گرسنگی می کشد
و روده های بچه هایش از نخوردن
به پیچ و تاب در می آید؟
دیگر چیزی نمی تواند او را بترساند.
او بدترین ترسها را دیده است...

[برای کرکوک، که چشم و دل و جانمان است]
این عراق،
این طاعون خفته میان دجله و فرات،
این فاضلاب متعفن از بغداد خارج شده،
با سنت و تاریخ ننگین، زنده به گور کردن دخترانش
و تمدن شرم‌آور مملو از کنیز و غلام و برده‌اش،
با آن همه سهم از...

داستانک «صاحبخانه»
همه آنها را دعوت کرد آن هم با هزار ترفند و چرب زبانی تا قدم رنجه بفرمایند و این دعوت را به فال نیک بگیرند که برای آنها هدیه‌های بسیار زیادی در نظر گرفته و آنها هم که گویی غافلگیر شده باشند به سرعت سوار مرکب‌های خود شدند...

ترک من کن سبز خوش رو
ترک من که..
سرمای تاریکی اتش نبض را به اسارت گرفت
که خانه ای رنگین کمان پس از زمستان سردخانه ای رنگ ها شد
ترک من کن سبز خوش رو
ترک من
که مبادا سرمایی صدایم ذوق غنچه ای شادت را به انجما ببرد...

چه تراژدی غم انگیزی
دلت در جای دگری
و تنت در آغوش دگری
و اینگونه عشق را
به یغما برده ایم
درد کمی نیست
این آفت جانسوز

✍️: سعیدرضایی فر

تراژدی این نیست که تنها باشی
بلکه این است که نتوانی تنها باشی
گاهی آماده ام همه چیزم را بدهم
تا هیچ پیوندی با جهان انسان ها نداشته باشم
ولی من بخشی از این جهانم و شجاعانه تر این است
که آن را همراه با آن تراژدی بپذیرم

آلبر کامو...

تراژدی یعنی نسل ما
زندگی رو آغاز نکرده
پیر شدیم...!!

تراژدی
یعنی نسل ما که ،
زندگی رو آغاز نکرده
پیر شدیم ...!

تراژدی های واقعی در دنیا مبارزه بین دو گروه خیر و شر نیست، بلکه مبارزه بین دو گروه خیر است.

تو بهترین منی
اما من
بهترین تو نیستم
تراژدی از این غم انگیز تر؟

دو تراژدی در زندگی وجود دارد. یکی نرسیدن به خواسته های قلبت، و دیگری رسیدن به آنها.

بزرگترین تراژدی خانواده، زندگی انجام نشدۀ والدین است.

باور داشتن به عشق، آماده بودن برای رها کردن همه چیز به خاطر آن، و تمایل داشتن به ریسک کردن زندگیت برای آن، بزرگترین تراژدی است.

بغض تو گلوته و لبخند رو لبت.. ازین تراژدی سخت تر مگه هست؟

تراژدی این است که ما زیادی جوانیم. سرعت گندیدنمان کافی نیست. برای همین است که آدمهای بزرگ نداریم. برای بوجود آمدن مردان تاریخی، قرن ها سابقه گندیدگی لازمست؛ برای بارور شدن مردان بزرگ، کود تاریخ لازم است؛ گل های عجیب و غریبی که بوجود می آورد، مثل گاندی، ناپلئون. اینها...