متن پردیس رحیمی

یاد بگیرید
ادمی که دلش گرفته
گوشش پره از حرفایه منطقیه،
تحملشم لبریزه از نصیحت ها...
اونا فقط ازتون یه شونه برای تکیه میخوان
،شایدم دوتا دستتون،
یا یه لیوان چای داغ که بشینید روبه روشون سکوت کنید
بزارید حرف بزنه،گریه کنه ،دستاتون بگیره...
دستاشو بگیرید ،اشکاشو پاک کنید
تو...

مثلِ باران افتادم به دلَت
راست می گویند هر اُفتادنی پایان کار نیست،
این افتادن آغازِ دلدادگیست.

حوالی عشق
آنجاست که کلیدِ خانه مان یکی شود...
بالینمان یکی شود...
غصه هایمان یکی شود...
شادی هایمان یکی شود...
حوالی عشق ،جایست که چهار گوشه اش بنامِ عشق من و تو شناخته شود..