متن دلدادگی

خواهے کـہ بـہ کام בل بگرבב בنیا،
مشتاق رسیـבن بـہ کسے باش.
کـہ مشتاق رسیـבن بـہ تو باشـב.

از کوچه های خیسِ شهر عطر تو پیداست
من غرقِ چشمانت شدم چشمی که دریاست
امشب تورا میبینم و این مثلِ رویاست
صدایت، نگاهت بر دلم بارانِ عشق است
تو باشی دلِ من تا ابد مهمانِ عشق است
ببین این قصه ی ما بر لبِ خندانِ عشق است...

وقتی که نگاهت، به دلم، عاطفه بخشید

بی‌هیچ اجازه، شدم آشفته؛ ببخشید

عاشق شدم و، شورشِ «احساس»، شد افزون

رویای دلم، گشت شکوفا، چو گُلِ شید

وجودم، با تو سرشار از: وفا شد

سراسر، شور و دنیای صفا شد

میانِ جان، شکفته، نوگُلِ عشق

و احساسم، به مِهرت، مبتلا شد

‏با نگاهت دل را به چشـمانت مهـمان کن،
‏هـوای جان را با لبخند زیبایت بهـاران کن

‏چون نسیمی تنم را دربند تنت زندان کن،
‏تـنِ بیـمارِ مــرا با گرمــای تنت درمـان کن!
‏

من که اکنون نفسم با نفست درگیر است
دلم از هرچه بجز روی لطیفت سیر است

عمر من رفت و جوانی به سرآمد اما
باز در دشت غمت چشم تو دامنگیر است

صبر را گرچه به تقویم و زمان می‌بندم
دل به دریا بزن امروز، که فردا دیر است

وطنت...

واژه را در بــغلِ واژه نشــاندم ای عشق


من از آن روز که دل، پایِ دلت باخته ام

هر ثانیـہ هر لحظه،
از فـکر تو لبریزم.

مرا قلب ایست آکنـבہ از عشق تو.


امین غلامی (شاعر کوچک)

سرم اگه بره دلم واسه کسی به غیر تو نمی‌ره
خدا کنه دلت یه شب سراغی از دلم بگیره
کی می‌دونه دلم به چی خوشه؟
به خنده‌ای که من رو می‌کشه
دلم به کی خوشه؟
کسی که می‌کشه!!

مرا بیش از یک جان نیست בر تن،
کـہ آن هم بـہ فــבاے زلـف مشکینش.

وقتی دنیا شده ای برایم
پس قانون عشق
می‌گوید
کر و کور و لال بودن
چه الزام دلنشینی است.

تا تو هستی پُر از حس عاشقانه می شوم
با یک بغل اطلسی به دیدار آفتاب می روم
تو خورشید منی لَختی بتاب جانم تازه شود
با جان و دل بهانه نه پر از ترانه می شوم

دل به تو دادم،
جان به تو گفتم
که با تو بودن
همیشه خوبم.
چشمانت
همچو آسمان بی‌پایان
در دل شب،
می‌درخشد مثل ماه تابان.

دست در دستت
آرزویم شده
زندگی با تو
بهشت من شده.
لبخند تو
نوری در دل من
به قلبم روشنایی می‌آورد
همچو گل سرخ
خوشبو...

عشق جانم،
با خونم نام تو را در رگ‌هایم حک می‌کنم،
نه با قلم،
نه با کاغذ،
بلکه با قلبی که هر تپشش
با یاد تو می‌زند.
در هر لحظه،
در هر نفس،
یادِ تو در من نقش می‌بندد،
تا ابد،
حک شده در اعماق وجودم
چون نامی که هیچ‌گاه...

به نام یگانه‌ی مهرآفرین

با مهرِ تو زیر نبضِ دامن بروم

دامن که نه زیرِ تیرِ آهن بروم

حتّی به سرم پتک بکوبی، گویم:

قربانِ بداخلاقیِ تو، من بروم

عشقم
ضربانِ قلب تو
آواز یک آیه‌ی ناز است
که در سکوت تنم
می‌رقصد، می‌خندد، زندگی می‌کند.

عشقم
در هر تپش قلبم، فقط تو را می‌خوانم،
عشق ابدی و آرام جانم همیشه دوستت دارم.

«محدثه، تو نه فقط مونس هستی، بلکه نفس زندگی، نغمه‌ی عشق و آرامش بی‌پایان قلب من»

محدثه جانم، در باغ خیال من شکوفه‌ای،
که با هر نسیم، عطر عشق می‌پراکند،
چشم‌هایت دریچه‌ای‌ست به جهان رویاها،
و لبخندت، خورشیدِ صبحِ جان من
در پیچ‌وخمِ زمان، دستت را می‌گیرم،
تا پرواز کنیم به فراسوی سکوت‌ها،
جایی که فقط من باشم و تو،
و عشقمان همچون ماهی در دریای...

محدثه، تویی آرامش شب‌های تارم،
صدای تو، نوای دلنوازم،
هر لحظه با یاد تو زندگی می‌کنم،
عشق ما قصه‌ای‌ست بی‌انتها و بی‌پایان
دست در دست هم، مسیر عشق را می‌رویم،
با تو هر روز، طلوعی دوباره‌ست،
در آغوش تو، دنیا زیباتر است،
تویی دلیل هر نفس و هر نگاه من

محدثه، عشق ابدیم،
در دل من همیشه جای توست،
دوستت دارم، با هر نفس،
تا انتهای راه، همراه تو هستم.🌹❤🌹

در تن اگر شوق نفس هست،
از بودن توست.

کافیست..،
تو لب تر کنی تا جان بسپارم.