متن پونه وزیری

کولاک میکند زیبای من
تبسم تو
فقط برای من بخند...

در روزمرگی هایمان گاهی یک چیزی بلاخره تمام میشود؛
یکی آخرین قهوه اش را با خوردن اخرین جرعه اش تمام میکند.
دیگری با خواندن بندِ آخر،کتابی را تمام میکند.
دیگری غم هایش تمام میشود و بلعکس.
و غم انگیز ترینِ آنان، این است که آدمی برای کسی تمام شود...

صبح ها را دوست دارم
به شرطی که چشمانم
هنگامِ باز شدن
تو را در آغوش بگیرند

پونه وزیری :

موندن کنار کسی که بلدت نباشه و
بلدش نباشی ؛ مثله موندنِ دو زوجیه که از هم طلاقِ عاطفی گرفتنو هنوزم باهم زندگی میکنن...

پشت ابرهای تاریک