یه سری آدما تکیه گاه نیستن که هیچ؛پرتگاهن
بی پناهی یعنی زیر آوار کسی بمانی که قرار بود تکیه گاهت باشد…
تو تکیه گاهمی
هرگز نمیدونی چقدر محکم و قوی هستی؛ تا روزی که تکیه گاه یه نفر باشی...