ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ
جانی که داشتم من، شد محوِ عشقِ جانان!
میان ما و تو امشب کَسی نمیگُنجد که خَلوتی است مرا با تو در نهان امشب
درد بر من ریز و درمانم مکن ... زانکه درد تو زِ درمان خوشتر است