متن کوتاه جلوه

از جلوه ات پای دلم هر لحظه در گِل می رود
وه وه چه شیرین می روی کز رفتنت دل می رود

چشم بد دور! عجب جلوه گرمی دارد
دود کن کوری چشم دی و بهمن، اسفند!

ارزشِ واقعیِ ما از روی این چهار چیز معلوم می‌شود :
آنچه که انجام می‌دهیم
آنطور که جلوه می‌کنیم
آنچه که می‌گوییم
و آنطور که می‌گوییم !

جلوه ها کردم و
نشناخت مرا اهل دلی

منم آن سوسن وحشی
که به ویرانه دمید...