متن اهل دل

اهلِ دل هستی اگر، بگشا گره از مشکلی
مثلِ نورِ حق تعالی پرتو افکن در دلی

آشیانی ارنه سازی، تو نکن ویرانگی
ورنه ویران می کند کاشانه ات را عادلی

در مرام نیک نامان نیست کِبر و رشک بردن
گر تو داری این زهی ست خیال باطلی

شمع سان گر...

هرچه گشتیم در این شهر نبود اهل دلی
تا بداند غم تنهایی و دلتنگی ما

جلوه ها کردم و
نشناخت مرا اهل دلی

منم آن سوسن وحشی
که به ویرانه دمید...