کاش میشد عشق را دمنوش کرد ریخت در لیوان و دائم نوش کرد
دمنوشِ هر لحظه ام فنجان-فنجان یادِ تو
صبح یکم دمنوش چای کوهی خوردم تازه میفهمم چرا بزها آروم و قرار ندارن...
