متن دمنوش

زمان در شتاب است
و عقربه ها در فرار
من و تو نشسته ایم
روبروی مهربانی هم
چقدر خوب است
هنوز بر ایوان تابستان،
بادی خنک می وزد
کاکائی ها قاب آسمان حیاط اند
و گل ها به تماشای باران نشسته اند
این روزها رفیق دلم می خواهد
کنار هم...

پاییز
دل بسته ام به مهر
و
رنگ های گرمت
نارنجی ، زرد قهوه ای...
شاید با دمنوش برگ هایت
کمی دلتنگی را فراموش کنم .
حجت اله حبیبی

قهوه ام ،چایم، شده دمنوش لب های بهار
شهد وشیرینی شده تصویر فال امشبم

حجت اله حبیبی

سرشارم از دلشوره های قوری چینی
بر صورتم چسبانده ام گُلخند تزیینی

دمنوش ها از اضطراب من نمی کاهند
آن قدر بد دیدم که بدبینم به خوش بینی

دست و دلم می لرزد و کو آن که بردارد
با دستمالش لکه ها را از دل سینی

عصر است و کم...

کاش میشد عشق را دمنوش کرد
ریخت در لیوان و دائم نوش کرد

صبح را دوست دارم
که چشم های روشن تو را
به دلم تعارف می کند.
من، صبح ...
و تازه دمنوشی از عشق!

دمنوشِ هر لحظه ام
فنجان-فنجان یادِ تو

چال گونه ات
چاشنی لبخندت است
کدام ھنر دلنوازتر و
کدام دمنوش گواراتر
از لبخندت...

‏صبح یکم دمنوش چای کوهی خوردم تازه میفهمم چرا بزها آروم و قرار ندارن...