ارزوها را برفراز آسمان رها کردیم...
پنجرهای فرصت را ب روی یکدیگر نبندیم ،،،...
گاهی فاصله گرفتن ارزشت را بیشتر نمایان می کند.....
تکیه گاهم شانه های مردانه ات...
می سوزد دلم کاری زدستم بر نمی یاد.....
تاوان دلتنگی هایم را چشمانم داد.....
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با دل کردی!!!!...
هیزم اوردم بسوزانم با آتش یادگارت را .....
چه دردیست ،دردی ک درمان ندارد…...
تو همان بغض وسط خنده ها می.....
نشسته ب انتظار میداند..
غم دل خوردن را.....
بال و پر سوخته را وعده پرواز نیست …...
ماندگاری در دلم ای مونس شب های من...