متن جملات منتخب

چقــــــدر دیر می فهمیم که زندگــــــی همین روزهاییست که منتظــــر گذشتنش هســتیم.

بزرگترین نعمت های بشر در درون ما و در دسترس ماست. انسان عاقل به سهم خود، هر چه که باشد، راضی است، بدون آنکه افسوس آنچه را که ندارد بخورد.

نتیجه زندگی، چیزهایی نیست که جمع میکنیم،
بلکه قلب هایی است که جذب میکنیم.

سه چیز برایِ شاد بودن حیاتی‌ است:
کاری برای انجام دادن،
کسی برای دوست داشتن
و امید به فردای بهتر…

به خودت اجازه‌یِ شکسته شدن بده
چرا که تنها از میان ترک‌هاست
که نور می‌تواند به درون راه یابد.

گذشته،معلمی است که تو را رها کرده
امروز،صفحه‌یِ سفیدی است
که باید بر آن زندگی ات را نقاشی کنی.

امروز،هدیه‌ای است به خودت
آن را با نگرانی برای فردا تباه نکن.

گاهی نمیشه
از دست دوست داشتن یکی برداشت
حتی زمانی که ازش متنفری.

بعضی وقتها آدم فکر می کنه
کسی رو خوب می شناسه.
اما در واقع فقط نقابش رو می شناسه!

توماس قدیس میگه
وقتی یکی میمیره و هیچ زخمی نداره
فرشته ها بهش میگن:
زخم نداری؟
یعنی هیچ چیز توی زندگی ارزش جنگیدن نداشت؟

نسبت به حرفایی که میشنوی
بی دقت باش،
شاید از دهانی بیرون آمده که
قبل از حرف زدن به آن فکر نکرده!

اگر برای کسی مهم باشی
او همیشه راهی برای وقت گذاشتن
با تو پیدا خواهد کرد
نه بهانه ای برای فرار
و نه دروغی برای توجیه

از ما هیچ‌چیز باقی نمی‌ماند جز خاطراتی که در آن دلیلِ حالِ خوبِ آدمی بوده‌ایم ...

بزرگترین گناهانی که جامعه مدرن را می آزارند افزایش دروغ و سکوت است. گستاخانه دروغ میگوییم و بعد زبانمان را قورت میدهیم...

شکوفه‌ها و کتاب‌ها، این دو چاره‌ی اندوه.
‌

ماشادو د آسیس :

عینکت را پاک کن ، آخر گاهی اوقات
مشکل در عینکِ آدم است..!

بزرگترین اشتباه در زندگی اینه که
بدون حق الزحمه کاری رو
برای دیگران انجام بدی
چون کمی بعد همه فکر میکنن
تو یه چهارپا بودی...!

اولین کسی که به پیشنهاد عقل توجه کرد و دنیای ما را ترک کرد خوشبختی بود.
به خاطر همین هر خوشبختی که در این دنیا می بینیم خود خوشبختی نیست، بلکه عطر اوست که وقتی داشت دنیای ما را می گشت از خود بجا گذاشته است...!

به گونه ای زندگی کنید که
وقتی فرزندان تان به یاد عشق،
عدالت، صداقت و مهربانی می افتند،
شما در نظرشان تداعی شوید.

می خواهم اقلا یک نفر باشد
که من با او
از همه چیز،
همان طور حرف بزنم
که با خودم حرف می زنم.

پا که به سن می گذارید انتظار کمی آسایش دارید، نه؟ فکر می کنید استحقاقش را دارید.
من اینجور فکر می کردم. ولی بعد فهمیدم که زندگی پاداش شایستگی سرش نمی شود!

آدم ها خیلی کم بلدند خودشان باشند!
ای کاش آن دسته هم که نقشی بازی می کنند، توانایی داشتند نقششان را به خوبی ایفا کنند و همان نقش را هم به خوبی درآورند...

تا وقتی که چیزی به نام زمان وجود دارد،
هر کسی بالاخره، آسیب خواهد دید
و به چیز دیگری تبدیل خواهد شد.
این همیشه اتفاق می افتد،
دیرتر یا زودتر.
اما حتی اگر این اتفاق بیفتد،
آدم باید جایی داشته باشد که بتواند رد پای خودش را بگیرد
و به...

این که هرروز صبح از تخت خواب بیرون بیای تا هربار و هربار با همون چیزای همیشگی روبرو بشی، واقعا شجاعت بزرگی می طلبه.