آسمان چشمانت که مهتابی می شود شب آرام آرام، از راه می رسد آرامش می بارد از نگاهت به وقت مهتاب ستاره ها، گل لبخند را روی لبانت نقش می زنند، نقره فام و من آرامش را می نوشم از زمزمه مهتابی چشمانت ...
و صبح... یعنی تو... که با گلِ لبخند... به وعده گاهِ دل انگیزِ عشق می آیی... و صبح یعنی من... که چای می ریزم... برای احساست...
