اِی که می سوزم سَراپا تا اَبَد در حسرتِ تو...! اگه هیچ کس نمی فهمید امّا من خوب می فهمیدم که آقاجون میونِ کتاب هاش، جوونیش و قایم کرده. می دونستم بینِ تک به تکِ کتاب هاش، خاطره ای، عکسی، نوارکاستی، چیزی پنهون کرده. آخه هروقت خوش و ناخوش بود...
حمید سلیمی تو یکی از نوشته هاش میگه: پیر می شوی، زیبا و دلبر با گیسوان سپید، یک غروبِ جمعه که دلت گرفته، برای نوه ات داستان دیوانگی های مرا تعریف می کنی، نوه ات باور نخواهد کرد و فکر می کند تو فقط داری برایش قصه تعریف می کنی....
قلب دیوانه به هر حال ، خطا خواهد کرد رفته ای پشت سرت بازدعاخواهد کردッ
