دور از بغل تو، تموم دنیا به قفسه ی سینه م فشار میاره؛ سقف اسمون روی سرم سنگینی میکنه؛ خنده ها حرف ها، هیچکدوم احساسی ندارن. انگار احساس تو بودی و باقی چیزها انعکاس تو. انگار دنیا تو بودی و باقی ادم ها یاداور عشق تو. منو ببخش که علی رغم تمام دوری ها نمیتونم فراموش کنم. ببخش اگه هنوز منتظرم و هنوز انگار اتفاقی نیفتاده، حتی بیشتر از قبل دوستت دارم. چون تو اونقدر با دل من خو گرفتی که روح من توی هر کالبد دیگه ای رد وجود تورو پیدا میکنه. شاید تو یه صفحه از کتاب زندگی من بودی؛ اما من مصرانه تا همیشه روی همون صفحه میمونم...
تو جفت روحی منی...🦋
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته های سوگند....