چه اسفندی!
چه اسفند غم انگیز و جنون آمیز و محزونی!
نه بوی گُل
نه شاخ و نغمه ی بلبل
نه نوروزی
نه رقص حاجی فیروزی
نه ماهی قرمز و شمع دل افروزی
نه شوق سبزه های گندم و شیرینی مردم
نه قیل و قال دوره گرد و نه میلی به جام و خُم
نه تشویشی
نه بلوایی
نه از خانه تکانیهای مادر شور و غوغایی
نه آجیلی
نه اسپندی
نه کیف و کفش و دامانی.
چه اسفندی؟
چه نوروزی؟
چه درد خانمانسوزی!
تب و ترسِ کرونا در میان جان مردم ریخت
غمی انگیخت
که هرگز پیرِ ما در خود ندیده این چنین دردی
نه در جان زن و نه در دل مردی.
ZibaMatn.IR
