پای ِ همین هفت سین ِ قرنطینه زده ی بی شمع و شیرینی ، بی گل و سنبل و سمنو ...محقر و بی تجمل و ساده ...می نشینم به دعا ...
.
خداوندا ...دریاب ما را و حال و روزمان را...خستگی ها و جان سختی مان ببین ...به لطف ِ و مهر ِ خویش تیمارمان کن...
.
روزگار خوش شود و روزی فراخ ...درد دور شود و بیماری برود ... سلامت نزدیک شود و صحت در جان ِ همه مان جا بگیرد...غم ها بپرند و شادی ها جایش رابگیرند...نحسی رنگ ببازد و مرغ ِ سعادت برای همه مان بخواند ...
.
نود و هشت ِ عجیب و غم انگیز و تلخ ،برود و تکرار نشود در همه عمر ِ همه مان...
نودونه مان شاد ترین...خوش ترین...زیباترین.
نو روز و نو بهار و نوسال نیکو و خجسته.
ZibaMatn.IR
