برخیز و بتاب! ای شرفت شوکت ایران
آیینه ی تحسین شده ی پاک ضمیران
سرسلسله ی ثابت مردان بشر دوست
ای جایگه منزلتت, دوش کبیران!
بر خیز! که آهو بچه ها, خواب ندارند
روباه, فراوان شده در بیشه شیران
تا هست; به رقص آر،شکوه ازلی را
ترسم به هدر صرف شود عمر دلیران
ای اصل مساوات, تو را حیف نخواندیم
منشور تو, محبوب امیران وفقیران
دردم همه این نیست کز این بیشتر این است
بیگانه تو را ارج نهاده ست، نه ایران
افسوس که در وصف تو ای رسم تو مشهور
چیزی نشنیدیم از این معرکه گیران
ZibaMatn.IR
