زن ها نمی گویند "دوستت_ندارم"
اما
وقتی کسی کوچ کند از دلشان ،
بافتنی می بافند
در عوض بافتن گیسوهایشان.
اگر کسی کوچ کند ،
ناخن هایشان را کوتاه می کنند،
موهایشان را قیچی.
شروع می کنند به
بستن دکمه های پیراهن ِ یقه سپید آویزان روی چوب لباسی.
شروع می کنند به ،
محکم کردن شال و روسری شان.
به جای آنکه موهایشان را روزی چند بار شانه کنند،
شانه شان را می شکنند.
به جای آنکه روزی چند ساعت روبروی آینه بایستند
می نشینند و انار دانه می کنند.
می روند و
ظرف می شویند.
خانه تکانی می کنند ،
حتی اگر عید نباشد.
به جای آنکه عطر بخرند،
کتاب شعر می خرند.
زن ها
نمی گویند "دوستت ندارم"
اما وقتی "دوستت ندارند"
دیگر هیچ نخی
نمی تواند این دکمه ی افتاده را ،
بدوزد به پیراهنِ خاطراتشان.
بعد می بینی ،
سال هاست گذشته است
و هنوز غبارِ نشسته روی قابِ عکس دونفره تان
پاک نشده است.
ZibaMatn.IR
