متن شال

کنارت حضرت دلبر
حجابم عین خود خواهی است
خودت شال مرا بردار و مویم را پریشان کن

می بافم رویای بودنت را
تا شالی شود
به دور گردنم
برای روزهای سرد نبودنت
علیرضا مرادی

شالت به ضربِ باد می رقصید /
کاجِ پُرآوارم زمین می خورد /
شالم به دورِ درد می پیچید /
«من دوستت دارم» زمین می خورد...
«آرمان پرناک»

خیلی تکاندمش /

راک /

تازه خوابش برد /

جاده را پوشیده ام برای تو /

با همان کلاهِ شلوغِ شهر بر سر /

و شالِ حیران بر گردن /

دارم می آیم...

سُر خورد و دلِ من ، به یکباره
فروریخت

نخ کش بشودکاش شبی شال حریرت....

وحدت حضرت زاده

دلآرام​​​​​​​
رشته ی افکار ما و گوشه ای از شال تو
لحظه ها جامانده در تقویم ماه و سال تو

گرچه میخواهم به شعر خود بپردازم ولی
مصرعی کو بهتر از پرسیدن احوال تو

دیدن باغ بهشتم با دو چشم تو خوشست
مثل بادی می کشانم خویش را دنبال تو...

صحبت شال من وباد شنیدن دارد

موی در باد پر از گردنه ی حیران است


لیلی طاهری

صحبت شال من وباد شنیدن دارد

موی در باد پر از گردنه ی حیران است

بهار آمد و گیسوی تو افشان شده است 
بهار با تو اینگونه گلستان شده است!

آخرش خلق گل ام ختم به لبهای تو شد
مثل یک معجزه ای که در تو پنهان شده است

جنگ نرم اسلحه مخفی چشمان تو نیست
جنگ از دوری چشم تو فراوان شده است

خون...

آن شب تمام وسعت تبریز شعر شد
چشم تو شعر... هستی من نیز شعر شد

عطر دلت رسید و دلم را فرا گرفت
گلهای سرخِ روی دل میز ، شعرشد

پاییز گفت : عشق حرام است!!... خنده مان؛
در پیش چشم لشکر پاییز ، شعر شد!

من عاشق صدای تو...

زیر سایه روشن خورشید
چشمهایم را بستم
سایه ای با عطر موهایت نشست
باز کردم گلهای شال تو بود
یک پهلو نسیم خنک
یک پهلو گرمای تو
به تبادل می چسبند
خوشبختم
میان این همه آرامش

دلم بی تاب و حیران است هوای دلبرش دارد
هوای شال خوش رنگی، که مه رو بر سرش دارد
دلم طفلی شده یارا،هوایِ مادرش کرده
هوایِ تسبیح و مهر و نماز و چادرش کرده
دلم گشته چو مجنونی،که لیلایش سفرکرده
و او را در بیابانی،خراب و دربه در کرده
دلم...

با عشق کنار تو،امسال بهتر است
حافظ،صدای تو،این فال بهتر است
بی مرز و واسطه نزدیک من بیا
یلدای موی تو،بی شال بهتر است

وقتی که تو بی شال در این شهر بتابی
دیگر چه ثوابی؟ چه گناهی؟ چه عذابی؟
.
دل می بری از قاضی و از شیخ و مریدان
با قاضی دلداده، چه حکمی؟ چه عِقابی؟
.
تا جام لب سرخ تو بر کام فقیه است
حَد کی خورد آن کس که...

با شال دست بافت ات
گرم میشوم
نمیدانم در گره هایش
چقدر گل کاشته ای
که زمستانم
بهار میشود

در فصل باران توی دستت چتر خواهم بود
فصل زمستان هم برایت شال خواهم شد...

شالی به گردنِ درخت بیانداز
سرما نخورد

پاییز شده

زن ها نمی گویند "دوستت_ندارم"

اما

وقتی کسی کوچ کند از دلشان ،

بافتنی می بافند

در عوض بافتن گیسوهایشان.



اگر کسی کوچ کند ،

ناخن هایشان را کوتاه می کنند،



موهایشان را قیچی.



شروع می کنند به

بستن دکمه های پیراهن ِ یقه سپید آویزان روی چوب لباسی.



شروع...

سر میگذارم
روی شالِ پروفایلت
لاکو
آنی همیشه

زن که باشی بی‌کلاهی هم برایت عار نیست
شال خود را در عوض، هر روز قاضی می‌کنی!

شال آبی روی سر، با رژ قرمز بر لبت،
مثل دربی نازنین، امشب مساوی کرده‌ای