عشق آمد بی هیچ، به تاراجم برد
زلفی پریشان کردهُ ،ایمانم برد
سنگی به در خانه ی ویرانم زد
سرمست نشده،جانمُ جانانم برد
گیج از غم فقدان، غمبارم کرد
آسان به در آمد،غزل خوانم برد
در کوچه تردید،چه آسان کشاند
گم کرد مسیر ،باز پریشانم برد
گاه لبخند به لب، گاه گریانم کرد
در فکر وخیال، گاه درخوابم برد
بی آنکه بفهمد، من نگاهش کردم
باحسرت دیدار،سوی چشمانم برد
آخر ندانستم ،چه آوردچه باخودبرد
طوفان کرده مرا، ساحل آرامم برد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته ها