فردایی که داری امان از چشم زیبایی که داری فغان از موج دریایی که داری بخوان با نغمه شوریده خود برایم انچه از نایی که داری بگیران شعله شعله خرمنم را به ترفند تماشائی که داری تمام کوچه می رقصد گمانم به گیسوی چلیپایی که داری نمیدانم تو هم میدانی؟...
آهو برِّه دلی را می برد چشم سیاهی گل نورسته ای رخساره ماهی نشانده پرتو گلبرگ خورشید به روی کاکلی تاج و کلاهی به عطر سیب سرخ نازنینی شمیمی می فشاند گاه گاهی درون غنچه ی لبهای خشکش نمانده ناله در سودای آهی در آنسوتر کنار خیمه گاهش نشسته در...
