پاییز آمده، نه از شاخه‌ی زرد
که از صفحه‌ی گوشی‌ها
در پیام‌های نخوانده‌ی شبانه،
در سکوتِ طولانی چت‌های قدیمی.
هوا طعم داغِ قهوه‌ی بی‌قرار دارد،
و خیابان‌ها
مثل پلی‌لیستِ قدیمی
هی تکرار می‌شوند.
خرمالوها هنوز خجالتی‌اند،
اما انارها دهان گشوده‌اند
برای خندیدن‌های سرخ،
خنده‌هایی که روی دامنِ پاییز می‌نشیند.
مادربزرگ...
